- hartować
- hartować {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ia, hartowaćtuję, hartowaćtuje, hartowaćany {{/stl_8}}– zahartować {{/stl_13}}{{stl_8}}dk Ia {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'uzyskiwać pożądaną twardość materiału, zwykle stali, żelaza przez ogrzanie do wysokiej temperatury i nagłe ochłodzenie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Hartować stal, siekierę, ostrza, gwoździe do betonu. Zahartować kosę. Hartować w wodzie. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wyrabiać u ludzi, zwierząt, roślin odporność i wytrzymałość na szkodliwe wpływy zewnętrzne (zwykle atmosferyczne) przez przyzwyczajanie ich do niedogodności, trudnych warunków; uodporniać, wzmacniać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Hartować swój organizm, dziecko, niemowlę. Hartować rozsady pomidorów na balkonie. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'czynić odpornym psychicznie, mniej wrażliwym na trudności, ciężkie przeżycia wskutek przyzwyczajania do nich, doświadczania ich': {{/stl_7}}{{stl_10}}Nieszczęścia spadające na tę kobietę zahartowały ją. żołnierze zahartowani w bojach. Wojsko hartuje charakter. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.